วันหนึ่งมีคนที่เคยเรียนด้วยโทรมาถาม ว่าเจอศัพท์คำนี้แล้วเดาไม่ถูกว่าแปลว่าอะไร
ខ្ចង
ก็เลยร้องอ๋อแล้วบอกไปว่า ខ្យង ไง
คนโทรมาก็บอกว่ามันเขียน ย ยักษ์ไม่ใช่เหรอ เราเลยอธิบายว่าคนพนมเปญเขาออกเสียงแบบนี้ เขาเลยเขียนแบบนี้
ไม่ตรงกับที่เห็นในพจนานุกรม เลยถึงบางอ้อ
คนถามก็เขมรสุรินทร์แหละ แต่เขาออกเสียงเหมือนที่เขียนในพจนานุกรม พอเจอแปลกจากที่เคยรับรู้จึงงุนงง
ดังนั้นจึงต้องบันทึกเอาไว้ กรณีนี้
ทางพนมเปญคนหลายๆ คนเขาออกเสียงเป็น จ เขาก็เขียนด้วย จ ตามที่เขาออกเสียง บางทีไม่ได้รู้ด้วยซ้ำว่า ในพจนานุกรมเขียนอีกแบบ
ตัวเขียน เขียน ขฺยง ใน พจน แล้วออกเสียงเพี้ยน เป็น คจอง
พยัญชนะ ก-ค เป็น กักระเบิด ส่งอิทธิพลให้ พยัญชนะ ย ซึ่งเป็นพยัญชนะปากเปิดที่เกิดที่เพดานอ่อน เปลี่ยนเป็น พยัญชนะกักระเบิดแต่ยังเกิดที่เพดานอ่อนเหมือนเดิม
ด้วยอิทธิพลชนิดของพยัญชนะตัวหน้า ทำให้ ย เปลี่ยนเป็น จ
บางทีการเรียนรู้ภาษาจากพจนานุกรมก็ยังไม่พอ การเป็นคนเขมรท้องถิ่นถิ่นใดถิ่นหนึ่งก็ยังไม่พอที่จะเข้าใจภาษาเขมรของคนพนมเปญทั้งหมด
ก็ต้องแสวงหาเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยต่อไปอีก
ดังนั้น วันหน้าหากเจอ ខ្ចល់ ก็น่าจะคาดเอาได้ว่า น่าจะคือ ខ្យល់ ที่แปลว่า ลม
