วันอังคารที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2553

ไปตามรถ

วันหนึ่งไปเข้าร่วมประชุมเกี่ยวกับกัมพูชาและเขมร (ข้าพเจ้าจะเรียก "กัมพูชา" ในฐานะที่เป็นประเทศ)

ก็มีคนหลายคนที่พูดภาษาเขมรได้มาร่วมประชุม และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน มีท่านหนึ่งมาจากภาคตะวันออกของประเทศไทย พูดอะไรมากมายเกี่ยวกับเรื่องนี้ และน่าสนใจมากหลายเรื่อง

ท่านผู้นั้นพูดถึงการเดินทางในกัมพูชาแล้วบอกว่า "ไปตามรถ" ข้าพเจ้าได้ยินแล้วหัวเราะทันที ไม่ใช่หัวเราะตลกขบขันที่เขาพูดนะ แต่หัวเราะชอบใจ

เพราะคำนี้นั้น แปลตรงตัวมาจากภาษาเขมร "ไปตามรถ" ในภาษาไทย คือ "ไปตามทาง" เช่น ไปตามทางเห็นชาวบ้านกำลังจับปลาอยู่ ไม่ได้หมายความว่า ไปตามรถ(มารับ) แต่อย่างใด

แสดงว่าผู้พูดนั้นเชี่ยวชาญภาษาเขมรในกัมพูชาแบบลึกซึ้งและส่งอิทธิพลต่อการใช้ภาษาไทยของเขา และหวั่นใจว่าเขาอาจพูดเขมรเก่งกว่าพูดไทยเสียด้วยซ้ำ เพราะใช้ภาษาไทยแล้วมีร่องรอยอิทธิพลภาษาเขมรแทรกมา

ส่วน "ผู้เชี่ยวชาญ" คนอื่นๆ นั้นไม่ปรากฏว่าใช้ภาษาแบบนี้ เพราะส่วนหนึ่งมาจากอีสานใต้ พูดเขมรก็จริงแต่วลีแบบนี้นั้นอีสานใต้ใช้ตามไทย "ไปตามทาง"

สิ่งที่จับได้อีกก็คือ บางคนยังไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่านี่เป็นการพูดแบบที่ได้รับอิทธิพลจากเขมรในกัมพูชา

ទៅតាមឡាន

น่าสนุกที่ได้ยินอะไรแบบนี้​​​​