วันหนึ่งไปเข้าร่วมประชุมเกี่ยวกับกัมพูชาและเขมร (ข้าพเจ้าจะเรียก "กัมพูชา" ในฐานะที่เป็นประเทศ)
ก็มีคนหลายคนที่พูดภาษาเขมรได้มาร่วมประชุม และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน มีท่านหนึ่งมาจากภาคตะวันออกของประเทศไทย พูดอะไรมากมายเกี่ยวกับเรื่องนี้ และน่าสนใจมากหลายเรื่อง
ท่านผู้นั้นพูดถึงการเดินทางในกัมพูชาแล้วบอกว่า "ไปตามรถ" ข้าพเจ้าได้ยินแล้วหัวเราะทันที ไม่ใช่หัวเราะตลกขบขันที่เขาพูดนะ แต่หัวเราะชอบใจ
เพราะคำนี้นั้น แปลตรงตัวมาจากภาษาเขมร "ไปตามรถ" ในภาษาไทย คือ "ไปตามทาง" เช่น ไปตามทางเห็นชาวบ้านกำลังจับปลาอยู่ ไม่ได้หมายความว่า ไปตามรถ(มารับ) แต่อย่างใด
แสดงว่าผู้พูดนั้นเชี่ยวชาญภาษาเขมรในกัมพูชาแบบลึกซึ้งและส่งอิทธิพลต่อการใช้ภาษาไทยของเขา และหวั่นใจว่าเขาอาจพูดเขมรเก่งกว่าพูดไทยเสียด้วยซ้ำ เพราะใช้ภาษาไทยแล้วมีร่องรอยอิทธิพลภาษาเขมรแทรกมา
ส่วน "ผู้เชี่ยวชาญ" คนอื่นๆ นั้นไม่ปรากฏว่าใช้ภาษาแบบนี้ เพราะส่วนหนึ่งมาจากอีสานใต้ พูดเขมรก็จริงแต่วลีแบบนี้นั้นอีสานใต้ใช้ตามไทย "ไปตามทาง"
สิ่งที่จับได้อีกก็คือ บางคนยังไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่านี่เป็นการพูดแบบที่ได้รับอิทธิพลจากเขมรในกัมพูชา
ទៅតាមឡាន
น่าสนุกที่ได้ยินอะไรแบบนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น