ภาษาเขมรที่ใช้ในพนมเปญ เมื่ออยู่ในการสนทนาแบบไม่เป็นทางการ หรือ อาจเรียกได้ว่า low register จะมีการออกเสียงโดยการงดออกเสียงบางเสียง
๑ คำสองคำให้สั้นลงได้ เช่น
តែម្តង เลย (คำลงท้ายประโยค)
แต มดอง > ตะมอง
(สองคำมีสองพยางค์กร่อนเหลือพยางค์เดียวหรือพยางค์ครึ่ง)
ហេតុអី ทำไม, เหตุใด
แฮต เอ็ย > เฮ็ย
(สองคำมีสองพยางค์กร่อนเหลือพยางค์เดียว และปรากฏทำนองเสียงสูงขึ้น)
คำนี้มักจะเกิดในเงื่อนไขที่ปรากฏขึ้นโดดๆ ทำนองอุทาน ไม่ค่อบพบว่าปรากฏในประโยคยาวๆ
ធ្វើអ្វី ทำอะไร, ทำไม
ทเวอ อเว็ย > เท็ย
(สองคำมีสองพยางค์กร่อนเหลือพยางค์เดียว และปรากฏทำนองเสียงสูงขึ้น)
๒ คำสองพยางค์กร่อนเหลือพยางค์เดียว
របស់ ของ
โรเบาะห์-ระเบาะห์ > เพาะห์
(คำเดียวมีสองพยางค์กร่อนเหลือพยางค์เดียว)
แต่จะเกิดในเงื่อนไขที่อยู่ในประโยคสนทนาแล้วมีนามหรือสรรพนามต่อข้างหลังเท่านั้น เช่น บ้านของฉัน, เงินของแม่
ប៉ុន្មាន เท่าไหร่
ปนมาน > หมาน
(คำเดียวมีสองพยางค์กร่อนเหลือพยางค์เดียวและปรากฏระดับเสียง)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น